Zondag 31 maart Dogrally
's Morgens om 8u stonden Jan, Jins en Patrick paraat om de trainers te ontvangen voor een ontbijt met boterkoeken en koffie. Het winteruur was die nacht net overgeschakeld naar zomeruur, dus sommigen hadden niet lang hun bed gezien en een goeie tas koffie was dus meer dan welkom. Tijdens dat ontbijt zijn Patrick (op z’n fiets) en Jins met Rowin (al lopend) het parcours voor de dogrally gaan uitzetten. Het weer zag er goed uit: zon, een klein beetje wolken en af en toe een wind die opstak, dat allemaal bij een aangename temperatuur die gedurende de dag tot zo’n 14°C steeg. Toen Patrick en Jins terug bij het clubhuis arriveerden, kwamen de eerste deelnemers voor de dogrally al toe. Na een korte briefing (die we volgend jaar wat langer zullen maken) voor de trainers was het tijd om de teams te verdelen. Er waren 40 honden ingeschreven en verdeeld over 7 groepen. Er waren 7 trainers die een stoppunt gingen bemannen, dus elke groep mocht met een trainer mee om vandaar uit om 9u30 het parcours van de dogrally te starten. Saar vond haar stoppunt niet direct, maar nadat Patrick haar heeft komen redden is alles toch nog in goede banen kunnen verlopen (volgende dogrally dus eens op voorhand met de trainers naar hun stoppunt gaan voordien). Tijdens de dogrally is Jan met de auto vol drank voor de dorstigen aan punt 4 gaan staan. Patrick reed rond met de fiets om de trainers van drank te voorzien, en Jins legde het parcours te voet af met Qona en Rowin om naar de leden te gaan kijken en af en toe zelf eens een oefening uit te testen.
Stoppunt 1 was bij Mark aan de KSA: Mark had een wandeling voorzien voor de deelnemers. Op het eerste zicht een doorsnee gehoorzaamheidsoefening ‘de slalom’. Dat zit in de ‘sjacoche’ dachten sommige deelnemers al. Tot Mark zijn troef uit zijn jaszak haalde: de rekkers! De deelnemers moesten met rekkers rond hun benen (of partners met elkaar samengebonden) de wandeling afleggen met hun hond. Hilarisch! Sommigen liepen erbij alsof ze dringend een ‘nummertje 2’ moesten gaan doen op het toilet, anderen toverden om tot echte Charlie-Chaplin-snelheidskampioenen met de rekkers rond hun benen. Na deze oefening individueel te moeten doen werden alle teamleden aan elkaar gebonden en moesten ze het parcours nu als groep afleggen.
Afspreken met welk been men ging vertrekken ging nu niet, want de middenste personen waren met beide benen vastgebonden. Het teamwork was hier op en top, want alle teams hadden super samengewerkt om deze oefening tot een goed einde te brengen.
Stoppunt 2 was bij Kurt en Dany: zij deden een agility-oefening, maar hebben geen materiaal van de hondenclub moeten gebruiken. Zij hadden een hele speeltuin tot hun beschikking! De hondjes moesten eerst op het mini-torentje met glijbaan geraken, om er daarna via het glijbaantje af te gaan. Daarna mochten ze door de tunnel, al dan niet met baasje mee. Dan als obstakel nog op een houten verhoog, en daarna kwam de echte uitdaging! Baasje en hond moesten op de grote speeltoren via de hangbrug een tennisbal halen en deze helemaal terug meenemen tot aan de zitbanken. Er werd heel wat durf en behendigheid getest van de hondjes, en lenigheid van de baasjes werd ook op de proef gesteld! Chapeau voor onze 6 maand zwangere Sabine die hier doorheen walste en de andere baasjes die dit dapper aflegden. Sommige hondjes deden het met knikkende beentjes, maar konden toch overtuigd worden, anderen vlamden door het parcours met hun baasjes die erachteraan hingen.
Stoppunt 3 was bij Saar in een dreef: de honden moesten hun houdingen doen op de bank die daar stond. De moeilijkheid hierbij was dat de honden hierdoor hoger zaten. Veel hondjes waren dit ook niet gewend en voelden zich hier dus wat onwennig om vanop deze hoogte hun houdingen te doen. De allerkleinsten van het team: de pups, mochten dit nog op de grond oefenen. Odin mocht Saar vergezellen en tussen de oefeningen Saar volop voorzien van knuffels! Ja hoor Odin! We hebben hier bewijzen van op Facebook ! Stoppunt 4 was bij Alain: Hier moesten de honden de voedselweigering doen. En wat voor een voedselweigering !! Alain had een heerlijke droge worst vanuit het clubhuis meegenomen en die net voor hun voorpoten gelegd. Sommige honden hun mond verzoop van het kwijl die eruit liep! Maar ze hielden vol en namen de worst niet. Maar... de oefening was nog niet voorbij; hierna moesten de baasjes nog voorwaarts vertrekken om ervan weg te wandelen, en net dan gristen sommige hondjes nog een stuk van de droge worst mee! Volgende keer neemt Alain wat meer droge worstjes mee denk ik, het zal Kimi gesmaakt hebben!
Stoppunt 5 was bij Joeri: tussen de velden had Joeri een grote metalen plaat meegenomen. De hondjes mochten zitten of liggen en Joeri passeerde ermee en liet de metalen plaat wiebelen wat een imens lawaai maakte! Sommige honden bleven er stoicijns bij liggen en waren niet echt onder de indruk van Joeri en zijn plaat. Andere hondjes vonden nu wel dat Joeri toch wel wat aan het overdrijven was en gingen liever wat verder zitten. Foei Joeri !
Snel op naar Patje op stoppunt 6, misschien was zij een beetje liever. Patje stond bij een boomstam die langs het pad in het hoge gras lag. De baasjes moesten het apportje van hun hond hierachter gooien en de hondjes hadden 2 keuzes: rond de boom lopen en zo hun apportje halen, of over de boom gaan om het apportje te gaan halen. Door het hoge gras was het apportje vaak ook moeilijk te vinden. Zelfs onze kleine apport-kampioen Kyra had hier moeite mee, maar wist haar apportje toch te vinden en terug te brengen naar haar baasje Monique.
Op het laatste stoppunt 7 stond Joachim: Hij was een beetje ontredderd, want hij was zijn ‘Teddy’ verloren. Maar onze beste speurhonden moesten hun best doen om Teddy te gaan zoeken. Gelukkig had Teddy op zijn uitstapje wat Frolic’s verloren onderweg ,waardoor de honden door het Frolic-spoor te volgen, Teddy terug konden vinden die zijn roes lag uit te slapen achter een boom. Ben was hier de kampioen in, de ondeugende bruine labrador gaf Teddy zeker geen kans om nog verder te ontsnappen door hem na 20 seconden al te strikken. Prince was in de zevende hemel, want voor één keer was het niet ‘foei die neus’ maar ‘volg die neus’ ! en met zo’n neus kon hij ook niet anders dan Teddy te vinden. Paulientje nam volledig haar tijd om het Frolic-spoor/buffet in zich op te nemen. Gelukkig lag Teddy te slapen en kon ook zij hem vinden.
Na de dogrally kon iedereen genieten van de traditionele hotdog die Luc had gemaakt en een frisse pint of drankje van Peter en JP. Tijdens het oppeuzelen van de hotdogs werden de standen en uiteindelijke winnaars bekend gemaakt:
1e plaats voor groep 3
2e ex aequo groep 1 en groep 5
3e plaats groep 7
4e plaats groep 2
5e plaats groep 6
6e plaats groep 4
Proficiat aan de winnaars ! En proficiat aan de deelnemers voor hun enthousiasme ! Heel erg bedankt aan de trainers op de stoppunten, het barpersoneel (Peter, JP en Luc) het logistieke team (Kurt en Patje) en de fotografen van dienst.
Groetjes,
Jan, Jins en Patrick
En tot volgend jaar!! |
